Σε συνέντευξη της στο metafox.gr η Μαριάνα Ρωσσιάδου μιλάει για την τέχνη και τους μελλοντικούς στόχους της – Αναφερόμενη στην εγκατάσταση που εκθέτει από σήμερα 14 Ιουλίου στη Myro Gallery, δήλωσε πως ο σκοπός της είναι να θέσει το ερώτημα αν “είναι τελικά αποτελεσματική η υπερβολική προσπάθεια για ασφάλεια”.
Η Μαριάνα Ρωσσιάδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και είναι απόφοιτος του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ. Ασχολήθηκε με τα εικαστικά από την παιδική της ηλικία και τα τελευταία χρόνια μέσω της φοίτησης της στο 3 ο εργαστήριο ζωγραφικής, υπό την εποπτεία του Γιώργου Τσακίρη, αλλά και μέσω δικών της πρωτοβουλιών έχει πραγματοποιήσει πολλές ομαδικές εκθέσεις καθώς και εικαστικές δράσεις. Έχει συμμετοχή σε εθελοντικά προγράμματα, τα οποία είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα εικαστικά, όπως εκμάθηση ζωγραφικής στο 3ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας του Σωφρονιστικού καταστήματος Διαβατών και διακόσμηση ΚΑΦΑΟ του Δήμου Καστοριάς. Παράλληλα με τις σπουδές της έχει διοργανώσει ομαδικές εκθέσεις στις οποίες συμμετείχαν νέοι καλλιτέχνες.
Πότε και με ποια αφορμή συνειδητοποιήσατε ότι θέλετε να γίνετε καλλιτέχνης;
Από τότε που θυμάμαι το εαυτό μου ήθελα να δημιουργώ δικούς μου κόσμους και εικόνες. Από πάντα με τραβούσε ο χώρος τον εικαστικών. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς πότε συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω, αλλά ξέρω πως το οικογενειακό μου περιβάλλον και κυρίως η μητέρα μου ήταν οι λόγοι που με οδήγησαν σε αυτό. Η συνεχής τριβή με χώρους τέχνης, βιβλία με έργα καλλιτεχνών, καλλιτεχνικές δράσεις και κυρίως η καθημερινή επαφή με αντίκες και έργα τέχνης του παρελθόντος, που βρισκόντουσαν στο κατάστημα της οικογένειας μου, με γέμισαν εικόνες και ερεθίσματα που μου δημιουργήσαν μεγαλύτερη ανάγκη να δημιουργώ και πλέον ήταν αναπόφευκτο πως αυτόν τον δρόμο θα ακολουθούσα.
Ποια είναι τα κύρια μέσα της έκφρασης σας; Με ποιες θεματικές έχετε ασχοληθεί; Πως και από τι εμπνέεστε;
Αν και τα τελευταία χρόνια λόγω των σπουδών μου έχω ασχοληθεί με διάφορα εικαστικά μέσα, αυτό που μπορώ να πω ότι με εκφράζει περισσότερο είναι δημιουργία εγκαταστάσεων και γλυπτών. Οι θεματικές μου κυρίως έχουν να κάνουν με τις αισθήσεις και τα συναισθήματα, με ενδιαφέρει να φτιάχνω έργα που ενεργοποιούν τις αισθήσεις του θεατή και του μεταφέρουν κάποιο συναίσθημα. Μεγάλη πηγή έμπνευσης για μένα, πέρα από την καθημερινότητα και τους σύγχρονους προβληματισμούς, είναι ο τομέας της ψυχολογίας.
Τα έργα σας έχουν βιωματικά στοιχεία;
Κατά κύριο λόγο ναι, αν και πότε δεν είναι επιτηδευμένο, θα μπορούσα να πω πως συμβαίνει τυχαία.
Παρουσιάζετε αυτό τον καιρό την εγκατάσταση “Safe or Not?” στη Myrό Gallery… Ποια είναι η κεντρική ιδέα και το μήνυμα που μεταδίδει προς τον επισκέπτη;
Σκοπός μου με αυτή την εγκατάσταση είναι να θέσω το ερώτημα αν η υπερβολή της προσπάθειας να είμαστε ασφαλείς, καταλήγει στο αντίθετο αποτέλεσμα. Ζώντας σε έναν ανασφαλή κόσμο έφτιαξα ένα σύμπαν πολύ προσωπικό όπου η αίσθηση της ασφάλειας είναι το ζητούμενο. Συμβολικά, αυτό δημιουργείται από τη χρήση γαντιών latex, τα οποία επιτρέπουν οποιαδήποτε χειρονομία να γίνει με ασφάλεια. Συγχρόνως, τα γάντια εξαπλώνονται σε καθημερινά αντικείμενα μιας άλλης εποχής, που κουβαλάνε τις δικές τους ρωγμές και φθορές. Τα αντικείμενα αποκτούν έναν αποστειρωμένο χαρακτήρα καθώς και μία νέα γλυπτική εικόνα. Τα γάντια χρησιμοποιούνται σε μεγάλο αριθμό δημιουργώντας μια πληθώρα αντικειμένων, που ασφυκτιούν από αυτά. Η τέλεια υπερβολή της χρήσης τους υποδηλώνει ότι τελικά, προστασία δεν υπάρχει.
Πως λειτουργεί εικαστικά μια εγκατάσταση; Τα επιμέρους στοιχεία που την αποτελούν είναι αυτόνομα έργα που συμβάλλουν σε ένα αποτέλεσμα ή το σύνολο πρέπει να νοηθεί ξεχωριστά ως ένα ολοκληρωμένο έργο;
Το πώς λειτουργεί εικαστικά με εγκατάσταση εξαρτάται από το τι θέλει να δείξει ο καλλιτέχνης. Ανάλογα την περίσταση μια εγκατάσταση μπορεί λειτουργήσει και με του δύο τρόπους ή με έναν από αυτούς. Στην προκειμένη περίπτωση όσον αφορά την δική μoυ εγκατάσταση μπορεί να λειτουργήσει και ως σύνολο, αλλά και ως ξεχωριστά έργα. Συγκεκριμένα αυτό που παρουσιάζω στην παρούσα έκθεση αποτελεί τμήμα της αρχικής εγκατάστασης.
Από ποιους άλλους εικαστικούς καλλιτέχνες και κινήματα έχετε δεχτεί επιρροές;
Αγαπημένοι μου καλλιτέχνες αποτελούν η Yayoi Kusama, η Daisy Collingridge και ο Johnson Tsang από τους οποίους έχω δεχθεί επιρροή όχι τόσο από τα έργα κάθε αυτά, αλλά από την γενική αισθητική που εκπροσωπούν.
Ολοκληρώσατε πρόσφατα τις σπουδές σας στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Θεωρείτε ότι λάβατε ακαδημαϊκά επαρκή εφόδια που θα σας βοήθησαν στην πράξη στη πορεία σας ως εικαστικής δημιουργού;
Η εμπειρία μου από τις ακαδημαϊκές σπουδές ήταν πολύ θετική και σε αυτό συνέβαλε ενεργά ο δάσκαλος μου Γιώργος Τσακίρης. Οι εμπειρίες και οι εύκαιρες που μου δόθηκαν αποτέλεσαν μεγάλο κομμάτι για την μέχρι τώρα πορεία μου, αλλά και για την θέληση μου να εξελιχθώ.
Ποιός πιστεύετε ότι είναι ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης και των εικαστικών καλλιτεχνών σήμερα;
Στις δύσκολες συγκύριες που καλούμαστε όλοι να αντιμετωπίσουμε, η τέχνη καθώς και οι καλλιτέχνες που την εκπροσωπούν μπορούν να αποτελέσουν σχολιασμό της επικαιρότητας, ένα διάλειμμα αισιοδοξίας και κατά κύριο λόγο, τρόπος έκφρασης.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Στόχος μου είναι να συνεχίσω να δημιουργώ τόσο στο εικαστικό κομμάτι όσο και σε πιο πρακτικά μέσα. Θέλω να αναπτύξω τις γνώσεις μου στο design γενικότερα, αλλά και στο κομμάτι της επιμέλειας εκθέσεων.
Διαβάστε περισσότερα: Χριστίνα Ζυγούρη στο metafox.gr: Η μοίρα ενός έργου τέχνης, είναι είτε να αγαπηθεί είτε να μισηθεί
