Μετά από μια επιτυχημένη σταδιοδρομία στη διεθνή τραπεζική με ανώτερες και εκτελεστικές διευθυντικές θέσεις σε μεγάλους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό κατά τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, πρόσφατα η Θέτις Ιωάννου έκανε την τελική αλλαγή στην πορεία της πραγματώνοντας το όνειρο και το πάθος της για τις τέχνες – Σε συνέντευξη της στο metafox.gr η Θέτις Ιωάννου μιλά για τον κοινωνικό ρόλο της τέχνης αλλά και την αγάπη της αυτή.
Αρχικά σπούδασε Καλές Τέχνες, αλλά πολύ νωρίς μεταπήδησε στα Οικονομικά και το Μarketing για χάρη μιας εξέχουσας καριέρας και επέστρεψε στην ολοκλήρωση των σπουδών της στην Τέχνη το 2008 (MFA, Middlesex University). Παράλληλα δεν σταμάτησε ποτέ να παρακολουθεί μαθήματα και εργαστήρια τέχνης στην Ελλάδα, το Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλαμέρητου κόσμου, καθώς και να ασκεί τις δεξιότητές της στη ζωγραφική, γλυπτική και βυζαντινή εικονογραφία στα ατελιέ της στην Αθήνα και το Λονδίνο. Πλέον μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στις δύο πόλεις, ως παθιασμένη εξερευνήτρια διαφόρων τεχνικών, ενώ πειραματίζεται σε διάφορα μέσα αποτύπωσης. Έχει λάβει μέρος σε πολυάριθμες εκθέσεις διεθνώς. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Πότε και με ποια αφορμή συνειδοτοποιήσατε ότι θέλετε να γίνετε καλλιτέχνης;
Από πολύ μικρή μέχρι που αργότερα στο Λύκειο ο καθηγητής των Καλλιτεχνικών κατάφερε να πείσει τους γονείς μου να με αφήσουν να ακολουθήσω το δρόμο της τέχνης. Με πείσμ α και πάθος ξεκίνησα τις σπουδές μου στην ΑΣΚΤ αλλά οι συνεχείς πιέσεις και η αβεβαιότητα επαγγελματικής αποκατάστασης με ώθησαν σε αλλαγή κατεύθυνσης προς τα Οικονομικά με μεταπτυχιακές σπουδές στο Marketing όπου δημιούργησα μια λαμπρή διεθνή επαγγελματική καριέρα με πολλές διακρίσεις, για να επιστρέψω και πάλι, οριστικά πιά, στο παντοτινό μου πάθος, έρωτα και λατρεία: την Τέχνη και στην ολοκλήρωση των σπουδών μου σ’αυτήν. Στην πραγματικότητα την είχα πάντα μέσα μου. Ακόμα κι όταν τυπικά φαινόταν να έχω απομακρυνθεί από την Τέχνη, δεν σταμάτησα ποτέ να σχεδιάζω στα μουσεία, να παρακολουθώ μαθήματα και σεμινάρια (Ζωγραφικής, Γλυπτικής, Αγιογραφίας) κυρίως στην Ελλάδα και τη Μεγάλη Βρετανία.
Με ποιες θεματικές έχετε ασχοληθεί; Πως και από τι εμπνέεστε;
Η ανθρώπινη μορφή κυριαρχεί στα θέματά μου. Θεωρώ ότι η έμπνευση είναι ό,τι ξυπνά και κεντρίζει τις αισθήσεις μας. Είναι μια εσωτερική κινητήρια δύναμη που μας ωθεί στη δημιουργία και που πολλές φορές κρύβεται στα πιο απλά. Μια συζήτηση, ένα κοινωνικό γεγονός, ένας προβληματισμός, ένα έντονο συναίσθημα, η φύση, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η τεχνολογική εξέλιξη, ένα έργο τέχνης, μια ιστορία, μια εικόνα, μια λέξη,μια γεύση, μια μυρωδιά, μνήμες, βιώματα, μπορεί να αποοτελέσουν πηγές έμπνευσης. Εμπνέομαι και συγκινούμαι από διάφορους καλλιτέχνες παλιότερους και σύγχρονους. Με εμπνέει η αλήθεια και με απασχολεί ο άνθρωπος και το περιβάλλον. Με φοβίζει η συνεχής καταστροφή του περιβάλλοντος και η εξέλιξη του ανθρώπου μέσα σ’αυτό.
Τα έργα σας έχουν βιωματικά στοιχεία;
Όχι συνειδητά αλλά σίγουρα έχουν. Δεν είναι εύκολο να αποστασιοποιηθεί ο καλλιτέχνης από τα συναισθήματά και τα βιώματά του. Όταν κοιτάζω παλαιότερα έργα μου συχνά αναγνωρίζω τη συναισθηματική κατάσταση στη οποία βρισκόμουν όταν τα δημιουργούσα.
Αναπτύσσετε σύμβολα στα έργα σας;
Αν και φτιάχνω και έργα στα οποία υπάρχει μεγαλύτερη ροπή προς τον ρεαλισμό, αυτό που με κεντρίζει τελευταία είναι τα σύμβολα, οι μεταμορφώσεις ίσως και οι υπερβολές που με οδηγούν σε μια πραγματική κατάδυση μέσα στην ποίηση, το φως και τα χρώματα. Το απολαμβάνω, μου βγαίνει έτσι, να αφηγούμαι ιστορίες. Ίσως όχι τις πιο εύκολες. Συχνά βάζω τα μοντέλα μου να μεταμορφώνονται σε ρόλους δημιουργώντας και το κατάλληλο σκηνικό, κάτι σαν θεατρική παράσταση, κι αυτό με ενθουσιάζει. Αλλά εφόσον δεν σκοπεύω να γίνω κριτικός του εαυτού μου, μπορώ να αφεθώ και να επικοινωνήσω την αλήθεια έτσι όπως την αντιλαμβάνομαι πιστεύοντας ότι θα μπορέσω να βρω τη λύτρωση μέσα από αυτή τη δυνατότητα.
Ποιός πιστεύετε ότι είναι ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης και των εικαστικών καλλιτεχνών σήμερα;
Ο ρόλος του καλλιτέχνη δεν είναι μονοσήμαντος, προσδιορισμένος ή πάντοτε αναμενόμενος. Η τέχνη, άλλωστε, δεν συνίσταται κυρίως ή μόνο στην αισθητική απόλαυση,αλλά και στην απόδοση συναισθημάτων (θετικών ή αρνητικών), σκέψεων και προβληματισμών, με τέτοιο τρόπο ώστε να επηρεάζεται ο θεατής-δέκτης του έργου. Αν, επομένως, σκοπός της τέχνης είναι να επικοινωνηθεί από τον καλλιτέχνη ένα μήνυμα προς το ευρύτερο κοινό, τότε δεν υπάρχουν επί της ουσίας όρια στο ποιο μπορεί να είναι αυτό το μήνυμα ή στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να επιτευχθεί η μετουσίωσή του σε έργο τέχνης. Για μένα η τέχνη είναι το προσωπικό μου μονοπάτι για να αγγίξω τα οράματά και την αλήθεια μου.
Πού πιστεύετε ότι είναι ο κατάλληλος χώρος να τοποθετηθούν τα έργα εργα σας;
Η υπόσταση ενός έργου επηρεάζεται από τα φυσικά χαρακτηριστικά του χώρου στο οποίο τοποθετείται. Το έργο μέσα στο χώρο πρέπει να μπορεί να λειτουργεί διαδραστικά με τον θεατή του αγγίζοντας τον ψυχικό του κόσμο επικοινωνώντας τα μηνύματά του. Κατάλληλος χώρος είναι αυτός που επιτρέπει στο έργο να επιδρά στο κοινό του ερεθίζοντας τον εσωτερικό του κόσμο και ξυπνώντας συναισθήματα, ερωτήματα, αναζητήσεις, απαντήσειςή/και διεξόδους.
Διαβάστε περισσότερα: Σταύρος Μυρωνίδης στο metafox.gr: Η χώρα μας θα μπορούσε να έχει κάνει θαύματα στον τομέα του μαρμάρου
