Γιώργος Αναστασιάδης: Μακάρι όλοι οι καλλιτέχνες να μην απολέσουν ποτέ την προσωπική τους ταυτότητα

“Ο καλλιτέχνης, με την ευαισθησία και το έργο του χρειάζεται να έρθει σε διάλογο και να χαρίσει στον κόσμο κάτι περισσότερο από καθημερινή φλυαρία και λευκό θόρυβο”

O ζωγράφος Γιώργος Αναστασιάδης σε συνέντευξη του στο metafox.gr μίλησε για την τέχνη και τόνισε χαρακτηριστικά πως ζωγραφική είναι για τον ίδιο μια διέξοδος για να εκφραστεί και να μιλήσει ανοικτά για θέματα που τον απασχολούν.

  • Πότε και με ποια αφορμή συνειδητοποιήσατε ότι θέλετε να γίνετε καλλιτέχνης;

Η ζωή κάθε ανθρώπου είναι γεμάτη ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές. Όλα αυτά αποτελούν ασκήσεις πνεύματος και ψυχής. Κάθε άνθρωπος λειτουργώντας ως αποδέκτης λαμβάνει τα μηνύματα που του αναλογούν και πράττει αναλόγως. Κάπως έτσι ξεκίνησα κι εγώ, ανακαλύπτοντας στη ζωγραφική μια διέξοδο για να εκφραστώ και να μιλήσω ανοικτά για θέματα που με απασχολούσαν. Η ζωγραφική για μένα είναι ένα είδος εξομολόγησης. Τα γράφω, τα βγάζω από μέσα μου και ηρεμώ.

  • Πώς και από τι εμπνέεστε; Ποια είναι τα κεντρικά ερεθίσματα για τη σύνθεση των έργων σας;

Εμπνέομαι από το περιβάλλον που ζω, από εικόνες και στιγμιότυπα που ονειρεύομαι. Παρατηρώ με προσοχή τα πάντα γύρω μου γιατί πάντα πίστευα ότι η ομορφιά και η τελειότητα του Σύμπαντος κρύβεται στα μικρά και ασήμαντα πράγματα. Σταμάτησα να παρακολουθώ τηλεόραση και να ακούω ειδήσεις μέσω των οποίων προβάλλονται κυρίως δυσάρεστα που με θλίβουν, με πονούν και ενίοτε λειτουργούν σαν τοξική ουσία που αν αφομοιωθεί, μακροπρόθεσμα θα με βλάψει. Δυστυχώς ή ευτυχώς η όσμωση της καθημερινότητας, μας εμποδίζει να απολαύσουμε και να εμπνευστούμε από την ομορφιά που μας περιβάλει. Παρατηρώντας για παράδειγμα ένα μικρό λουλουδάκι που προσπαθεί να επιβιώσει, κρυμμένο ανάμεσα στις γκρίζες τσιμεντένιες πλάκες του πεζοδρομίου, μου δείχνει ότι η ζωή πάντα βρίσκει τον δρόμο της να κοιτάξει ψηλά προς το φως. Αντλώ έμπνευση με την προσεκτική παρατήρηση όλων των υλικών και πνευματικών μορφών του κόσμου ξεκινώντας από ένα απλό ερέθισμα που οδηγεί σε αυτόματη κουβέντα με τον εαυτό μου και ολοκληρώνεται με την ενστάλαξη του αποστάγματος πάνω στο χαρτί μου.

  • Μπορεί να θεωρηθεί επάγγελμα ο εικαστικός καλλιτέχνης;

Ο καθημερινός βιοπορισμός αποτελεί σκληρό πεδίο μάχης για τους περισσότερους . Είναι θέμα επιβίωσης και κάλυψης βασικών αναγκών. Για να επιβιώσει κάποιος, υπάρχουν φορές που συμβιβάζεται και υποβιβάζεται. Συνήθως έτσι ξεκινά. Με αφετηρία την επιβίωση, ίσως πρέπει να περιορίσει την προσωπική ελευθερία καλλιτεχνικής έκφρασης, ίσως αναγκαστεί να σκληρύνει εαυτόν και να κινηθεί κατά το ρεύμα και τελικά ίσως κρύψει ή και σιγήσει κάποια εσωτερική φωνή. Πολλά τα «πρέπει» που θα συγκρουσθούν με τα «θέλω».

Στην επαγγελματική «βαλίτσα» υπάρχει όμως πλεονασμός ονείρων. Κάποια από αυτά, πέφτουν και χάνονται, άλλα ξεχνιούνται και μπερδεύονται από εδώ και από εκεί και άλλα καταστρέφονται στην διάρκεια του ταξιδιού. Κάποια όμως οφείλει να φροντίζει ώστε να τα φυλάξει καλά και να τα εμφανίσει την κατάλληλη ώρα. Τέτοιου είδους όνειρα, καλό θα είναι να τα κρατά συνεχώς υπό αυστηρή επίβλεψη και μυστική προστασία γιατί αυτά αποτελούν την ταυτότητα του.

Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο παρά μια ευχή. Μακάρι όλοι οι καλλιτέχνες να μπορέσουν να τα βρουν με τον εαυτό τους και να έχουν την απαραίτητη γαλήνη και να δημιουργούν έργα που να τους αποδίδουν υλικά μαζί με πνευματικά οφέλη. Να μην απολέσουν ποτέ την προσωπική τους ταυτότητα.

  • Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης σήμερα;

Να μιλήσει απλά με τον κόσμο, για τον κόσμο. Ο καλλιτέχνης, με την ευαισθησία και το έργο του, χρειάζεται να είναι σε θέση να θίξει προβλήματα που απασχολούν τον ίδιο και τους θεατές του. Κάποιες φορές να παρηγορήσει και άλλες να βγάλει καυτό μαχαίρι για να καυτηριάσει με χειρουργική ακρίβεια κακοφορμισμένες πληγές. Να έρθει σε διάλογο και να χαρίσει στον κόσμο κάτι περισσότερο από καθημερινή φλυαρία και λευκό θόρυβο. Να αφυπνίσει και να δείξει πνευματικούς δρόμους προς καινούργιους διεξόδους. Να δώσει ερεθίσματα για νέα όνειρα.

  • Πιστεύετε ότι η ελληνική κοινωνία είναι ανοιχτή να δει κάθε είδος τέχνης;

Αν ξεκινήσω τον συλλογισμό μου με βάση τον παράγοντα «κατάθλιψη» ως φυσική συνέπεια της τεράστιας οικονομικής εξαθλίωσης που υπέστη μεγάλη μερίδα της Ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία έτη, θα γίνω πολύ απαισιόδοξος. Πέρα τούτου και πέρα από τα παραδοσιακά στεγανά σε κοινωνικές ομάδες, υπάρχουν ρεύματα ανθρώπων που είναι ανοιχτοί να θέσουν εαυτόν ως θεατές και μοιραία κριτές, προς διάλογο με νέες εικόνες και ακούσματα. Η Ελληνική κοινωνία και καμία κοινωνία ως σύνολο δεν πιστεύω ότι είναι ή ότι θα είναι ποτέ έτοιμες να δουν κάθε είδος τέχνης. Μιλάω απλά να «δουν», πόσο μάλλον να δεχτούν. Θυμίζω το κίνημα του υπερρεαλισμού, στα σπάργανα του, πόσο πολύ λοιδορήθηκε και διώχτηκε μέσω της απαξίωσης και της χλεύης κατά των πρωτοπόρων που το εκπροσώπησαν στην Ελλάδα. Βασικός παράγοντας να κάνεις κάποιον να δει, είναι να τον πείσεις ότι αξίζει να δει. Μετά ο χρόνος αναλαμβάνει για τα υπόλοιπα.

  • Συμμετέχετε σε εκθέσεις; Που μπορεί το κοινό να δει ζωντανά τα έργα σας αυτή τη στιγμή;

Συμμετέχω όπου μπορώ και όσο μου επιτρέπουν τα οικονομικά μου και οι επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις μου. Αυτήν την περίοδο τρέχει μια εξαιρετική έκθεση που έχει επιμεληθεί ο Σύλλογος Καλλιτεχνών Χαλκιδικής (ΣΚΤΧ) με θέμα τα «Ζευγάρια» και θα διαρκέσει έως την Παρασκευή 4/11. Μετά το πέρας της, θα συζητήσουμε για τις επερχόμενες φθινοπωρινές δράσεις του συλλόγου.
Αρχή Νοεμβρίου έχουμε τα εγκαίνια της έκθεσης «Χρώμα σε Νερό Νο 5 – Μυστική πολιτεία» όπου συμμετέχω με τρία έργα μου, φυσική παρουσία στην Myro Gallery, στην Θεσσαλονίκη, μέχρι 12 Νοεμβρίου.

Την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου ξεκινά στην Αθήνα, συγκεκριμένα στην Chili ART gallery, ακόμη μια έκθεση με θέμα «Νέα Σύμβολα 2». Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι 19 Νοεμβρίου κι εκεί συμμετέχω επίσης με τρία έργα μου. Πιθανό μέσα στον Νοέμβρη να συμμετάσχω σε μια ακόμη προγραμματισμένη, εξαιρετική έκθεση που οργανώνεται από την ομάδα ΔΙΠΟΛΑ, με θέμα «Ίχνος – παλίμψηστο – θραύσμα – σπάραγμα» που θα λάβει χώρα στην Πινακοθήκη του Δήμου Αλίμου. Η διάρκεια της θα είναι 15 ημερών. Περισσότερα θα μπορέσω να σας πω όταν ανακοινωθεί η επίσημη ημερομηνία από την ομάδα «ΔΙΠΟΛΑ».

Ως κατακλείδα αυτού του μήνα έχω το ταξίδι μου στις Βρυξέλλες και την συμμετοχή μου στην έκθεση ART3F με θέμα «The Art of Portraiture». Η συμμετοχή μου αφορά ένα ακόμη έργο μου, που έχει επιλεγεί από τον διεθνή οίκο Bruxelles Art View ανάμεσα σε δεκάδες άλλες συμμετοχές. Θα φιλοξενηθώ στο εκθετήριο του Bruxelles Art View. Συνολικά θα παρουσιαστούν 36 έργα, περιλαμβανομένων 4 γλυπτών και η έκθεση θα διαρκέσει από 25 – 27 Νοεμβρίου ανάμεσα σε διεθνώς καταξιωμένους εικαστικούς.
Για τον Δεκέμβριο έχει ανακοινωθεί ήδη η συμμετοχή μου, στην έκθεση που διοργανώνει η Πανελλήνια Εταιρεία Λόγου και Τέχνης (Π.Ε.Λ.Τ) στο φιλόξενο ισόγειο χώρο του πολιτιστικού κέντρου Δήμου Αθηναίων, στο γνωστό « Μελίνα Μερκούρη» .

Πρόκειται για μια ακόμη εξαιρετική εκδήλωση που με τιμά να συμμετέχω και έχει θέμα «Σμύρνη, η ζωή στην Σμύρνη» μνημονεύοντας τα 100 χρόνια από την καταστροφή της. Θα διαρκέσει από 12 έως 18 Δεκεμβρίου. Παράλληλα τρέχουν αρκετές ακόμη διοργανώσεις αλλά δεν μπορώ να σας μιλήσω ακόμη για αυτές εφόσον δεν έχω κάτι σίγουρο σχετικά με τις ημερομηνίες και διάφορα άλλα επιμέρους θέματα που τις αφορούν.

  • Πως φαντάζεστε την καλλιτεχνική σας πορεία στο μέλλον και ποιοι είναι οι στόχοι σας;

Άρχισα να ζωγραφίζω αναζητώντας έναν δημιουργικό τρόπο εξωτερίκευσης του πως νοιώθω και πως αντιλαμβάνομαι καθημερινά ζητήματα που μου προκαλούσαν τεράστια ψυχική, πνευματική και σωματική φθορά. Ξεκίνησα να δημοσιεύω τα έργα μου, μέσω προσωπικών σελίδων που διαχειρίζομαι σε δικτυακές πλατφόρμες ευρείας αποδοχής . Γνώρισα το ενδιαφέρον και την αποδοχή του εικαστικού μου λόγου. Ξεκίνησε έτσι ένα είδος ψηφιακού, συνάμα πολύ γόνιμου και αληθινού, διαλόγου με ανθρώπους που συμπλέουμε. Ακολούθησαν οι φυσικές εκθέσεις που συμμετέχω πάντα ως απλός διαγωνιζόμενος, ανάμεσα σε πολλές άλλες συμμετοχές ακόμη και διεθνείς. Ο κύκλος αποδοχής διευρύνεται μέρα με την ημέρα. Για εμένα, έναν αυτοδίδακτο ζωγράφο, όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά και χαράζουν πορεία προς τον μοναδικό μου στόχο. Να βελτιώσω τον τρόπο έκφρασης μου, σε τεχνικά θέματα και έπειτα να αντλώ συνεχώς έμπνευση μέσω τριβής και εμπειρίας. Αισθάνομαι μόνο κερδισμένος και ωριμάζω ως άνθρωπος μέσω της τέχνης. Αυτό θα ήθελα να διατηρήσω. Καλές Τέχνες, καλούς ανθρώπους να κάνουνε.

Διαβάστε περισσότερα: Όλγα Μπαρμάζη: Η τέχνη και υπηρετείται και αγαπιέται από τους ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη

Ακολουθήστε το metafox.gr στη Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *