Η εφημερίς των κυριών: Η γυναικεία φωνή της Ελλάδας
Η Εφημερίς των Κυριών ήταν η πρώτη εφημερίδα στην Ελλάδα, που δημιουργήθηκε από γυναικεία συντακτική ομάδα, απευθυνόμενη αποκλειστικά και μόνο σε γυναίκες. Το πρώτο φύλλο της κυκλοφόρησε στις 9 Μαρτίου του 1887 και το τελευταίο, το 1917. Έχοντας κυκλοφορήσει συνολικά 1106 τεύχη. Έως τις 18 Μαρτίου του 1907, η εφημερίδα κυκλοφορούσε εβδομαδιαίως ενώ στη συνέχεια από τις 25 Μαρτίου του 1907 έως το Δεκέμβριο του 1917 εκδίδονταν “δις του μηνός”, χαρακτηρίζοντας αυτή την αλλαγή στη συχνότητα της έκδοσης, ως “Περίοδος Β’” στο εξώφυλλο του ίδιου του εντύπου.
Οι κύριες διεκδικήσεις μέσω της εφημερίδας, αφορούσαν τη χειραφέτηση της γυναίκας με πλήρη δικαιώματα στον τομέα της εκπαίδευσης και της εργασίας, αποβλέποντας στην κοινωνική ισότητα και την εξασφάλιση των γυναικείων δικαιωμάτων, σε βασικούς πυλώνες του καθημερινού τους βίου.
Υπεύθυνη για την έκδοση της εφημερίδας ήταν η Καλλιρρόη Παρρέν, ενώ δύο από τις πρώτες συνεργάτιδές της σε αυτή την προσπάθεια, ήταν η Σαπφώ Λεοντιάδου, που εργαζόταν ήδη για το περιοδικό «Ευρυδίκη» (έκδοση Κωνσταντινούπολη, 1870-1873) και η Αικατερίνη Σαμαρατίδου, εγγονή της εκδότριας του περιοδικού «Κυψέλη» (έκδοση Κωνσταντινούπολη, 1845). Την υπογραφή τους στα άρθρα της εφημερίδας έβαζαν επίσης, η Μαρίκα Πίπιζα (Ποιήτρια), Ελένη Γεωργιάδη (Δασκάλα), Ειρήνη Λαχανά (Δασκάλα) και πολλές άλλες γυναίκες του πνεύματος και των γραμμάτων της εποχής. Για όλα τα ανυπόγραφα άρθρα, υπεύθυνη ήταν η συντάκτης αυτών, κυρία Καλλιρρόη Παρρέν.
Οι πρώτες αντιδράσεις γι αυτή τη προσπάθεια χειραφέτησης των γυναικών, μέσω της εφημερίδας ήταν αρνητικές και χλευαστικές, ως ένα φυσικό επακόλουθο και της εποχής που εκδίδονταν η εφημερίδα. Αντιπροσωπευτική ήταν η αντίδραση και τα σχόλια του Εμμανουήλ Ροΐδη. Υπήρξαν όμως και εκείνοι που θαύμασαν την πένα των συντακτριών της εφημερίδας και υποστήριξαν τον αγώνα τους, όπως ο Γ. Ξενόπουλος και ο ποιητής Κωστής Παλαμάς, ο οποίος και αφιέρωσε ποίημά του στη Καλλιρρόη Παρρέν (1904).
